فونداسیون بخشی از سازه است که وظیفه انتقال بار از سازه به زمین را دارد. در واقع بارهای وارده از ساختمان و وزن ساختمان از طریق فونداسیون به زمین منتقل می شوند. طول و عرض و عمق فونداسیون کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت خاک محل ساختمان دارد. در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار به وسیله آزمایشات مکانیک خاک، قدرت مجاز عملی زمین را تعیین نموده و از روی آن ابعاد پی تعیین می شود.
بیشتر بخوانید: انواع سقف
امروزه توصیه می شود که پی کلیه ساختمان ها را با بتن مسلح بسازند. برای مسلح کردن بتن از آرماتورهای حرارتی و کششی در نواحی مختلف پی استفاده می کنند.
پی سازی با بتن بدین طریق انجام می گیرد که ابتدا کف پی را به اندازه تقریبا 10 سانتی متر بتن کم سیمان که بتن مگر نامیده می شود، می ریزند که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کرده و همچنین سطح پی را جهت بتن ریزی اصلی تراز می نمایند. سپس روی بتن مگر داخل پی را با تخته قالب بندی می کنند و پس از آماده شدن قالب بتن ساخته شده را داخل قالب ریخته و خوب می کوبند و با ویبراتور بتن را کاملا جا می اندازند. بارگذاری روی پی های بتنی حداقل هفت روز پس از پی ریزی انجام می گیرد.
یک نوار از بتن مسلح به عرض بزرگتر از ضخامت دیوار است که بار دیوار بر روی سطح بزرگتری گسترده می شود.
این فونداسیون بار یک ستون یا یک پایه را به زمین منتقل می کند و به شکل های مربع، دایره، چند ضلعی و یا هر شکل غیر منظم دیگر می تواند اجرا شود. اطراف ستون در هر دو امتداد برآمدگی دارد، بنابراین آرماتورهای به کار رفته جهت مسلح کردن بتن در دو امتداد عمود بر هم طراحی می شوند. این شالوده ها توسط تیرهایی از بتن آرمه که شناژ نامیده می شوند، به یکدیگر متصل و کلاف می شوند.
در صورتی که نیروی محوری ستون ها زیاد و یا مقاومت زمین کم باشد، سطح مورد نیاز برای شالوده ها وسیع می شود. در چنین حالتی از فونداسیون های گسترده استفاده می شود. معمولا ابعاد فونداسیون گسترده نسبت به طول و عرض بنا تعیین می شود و به دلیل آن که دارای سطح اتکا زیاد بوده و به صورت سیستم یکپارچه می باشد، از نشست بنا جلوگیری می کند.
بیشتر بخوانید:
همه چیز درباره شهر جدید هشتگرد
این نوع فونداسیون بار یک ردیف از ستون ها را تحمل می کند؛ شالوده نواری در مواردی که نیروی محوری ستون ها زیاد باشد، مقاومت زمین محل احداث پروژه کم باشد و یا سازه در معرض نشست های نا همگن قرار بگیرد، به کار می رود. فونداسیون های نواری به صورت نواری یک طرفه و دو طرفه است که نوع دو طرفه آن مشبک نامیده می شود و نسبت به نوع یک طرفه قوی تر عمل می کند. در گذشته در سازه های با مصالح بنایی این نوع فونداسیون کاربرد فراوانی داشت است. شالوده دیوار یک نوار از بتن مسلح به عرض بزرگتر از ضخامت دیوار است که باعث می شود بار دیوار بر روی سطح بزرگتری گسترده شود.
زمانی که لایه های خاک نزدیک به سطح زمین از مقاومت کافی برخوردار نباشند، برای انتقال بارهای ناشی از ساختمان به لایه های محکم در اعماق پایین تر، از شمع استفاده می شود. شمع ستونی از جنس چوب، بتن یا فولاد است که در زمین کوبیده می شود تا به اعماق مطلوب رسیده و پی سازی روی شمع ها انجام می شود.
به مقاله انواع فونداسیون ها چه امتیازی می دهید
۵
۴
۳
۲
۱