داروسازان عضو یکی از قدیمی ترین حرفه های پزشکی هستند که سابقه کار آنها به قرن شانزدهم قبل از میلاد مسیح باز می گردد. اصطلاح "داروساز" اولین بار در یک رمان انگلیسی در سال 1834 ، "آخرین روزهای پمپئی" ، نوشته ادوارد بولور-لیتون ظاهر شد. داروسازان به عنوان شیمی دان، داروساز و داروخانه نیز شناخته می شدند. قبل از تدوین قوانین و مقررات حاکم بر این حرفه، داروسازان گاهی داروهای مضر و مفید نیز می فروختند. اعتیاد به تریاک در انگلیس در قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم با فروش از طریق داروخانه ها گسترش می یابد.
داروسازان، داروهای تجویز شده توسط پزشکان و سایر متخصصان بهداشت را توزیع می کنند و اطلاعاتی در مورد داروها و استفاده از آنها به بیماران ارائه می دهند. این حرفه نیاز به یادگیری مادام العمر دارد تا از داروهای جدید و روش های درمانی مطلع شوید. اگر به علم شیمی و حوزه بهداشت و درمان علاقه زیادی دارید، شغل داروساز برای شما کاملا مناسب است؛ بهتر است بدانید داروساز، کارهای مختلفی را می تواند انجام دهد. داروساز شخصی است که اطلاعات زیادی درباره ی داروهای مؤثر، کم ضرر و پر اثر دارد. داروساز‌ها در دانشگاه تحت آموزش قرار می‌گیرند تا مکانیسم بیوشیمیایی تاثیر داروهای مختلف، عوارض جانبی، نقش درمانی و تداخلات آنها را درک کنند. به همین دلیل آنها باید دانش کالبد‌شناسی، فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی را بدانند.
مشتریان مرتباً در یک فروشگاه بزرگ یا یک مکان تجاری با داروسازان ارتباط برقرار می کنند. معمولاً شرح شغل داروساز شامل توضیح اطلاعات دارو برای بیماران ، مشاوره با پزشکان و نظارت بر تکنسین های داروسازی است. در یک محیط بیمارستانی، داروسازان ممکن است با پزشکان در دور بیمار حاضر شوند و با همکاری تیم پزشکی در مورد گزینه های دارویی برای درمان کار کنند. اغلب شرکت های داروسازی داروسازانی را استخدام می کنند که در زمینه تحقیق و مشورت در مورد تولید داروهای جدید کار می کنند.
داروسازان، متخصصان مراقبت های بهداشتی هستند که مسئول تهیه داروها به اقتصادی ترین و موثرترین روش ممکن هستند؛ این یک علم پزشکی کاربردی است. داروسازان به طور مداوم کیفیت، ایمنی و استفاده از داروها را کنترل می کنند، این امر نیاز به تعامل بالایی با بیماران دارد. آنها همچنین باید دانش کاملی در زمینه قوانین و مقررات حرفه ای داشته باشند. ممکن است بین نقش داروساز و نقش داروشناس سردرگمی وجود داشته باشد، اما داروشناسی یک زمینه جداگانه است که شامل بررسی اثرات داروها بر بدن است.
سه حوزه اصلی وجود دارد که یک داروساز می تواند در آنها کار کند: شما می توانید یک داروساز بیمارستان، داروساز خرده فروشی یا داروساز صنعتی باشید.
شغل روزمره یک داروساز به منطقه ای که در آن کار می کنند بستگی دارد؛ اما مسئولیت های معمول ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروسازان در حال حاضر با گذراندن دوره لیسانس و سپس اخذ مدرک دکترای داروسازی وارد این حرفه می شوند. دانشجویانی که امیدوارند بتوانند داروساز شوند، مجبور به تحصیل در رشته های علوم نیستند، اما بسیاری از آنها دوره های زیست شناسی، شیمی، فیزیک و حساب را می گذرانند تا برای داروسازی آماده شوند. دوره تحصیلات معمولاً چهار سال طول می کشد و دارای دوره هایی مانند شیمی دارویی و سم شناسی است. دانشجویان داروسازی در طول دوره دکتری خود تحت نظارت داروسازان دارای مجوز، آموزش بالینی را در داروخانه ها می بینند و می توانند یک یا دو سال بورسیه تحصیلی یا اقامت برای دوره های اضافی را دریافت کنند. فارغ التحصیلان دکترای حرفه ای داروسازی و دکترای تخصصی گروه داروسازی می توانند وارد این شغل شوند.
فارغ التحصیلان داروسازی می توانند:
یک داروساز با داشتن تجربه و سرمایه کافی می تواند اقدام به تأسیس داروخانه و به طور مستقل کار کند.
یک داروساز برای تاسیس داروخانه به سرمایه کافی و مجوز از سازمان های مربوطه نیاز دارد. با توجه به این شرایط کاملا مشخص است که همه فارغ التحصیلان داروسازی به راحتی نمی توانند اقدام به تاسیس داروخانه کنند. همچنین با توجه به اینکه بخش های خصوصی در حوزه پژوهشی در کشور ما تقریبا فعالیت خاصی ندارند، تنها فرصت های شغلی تحقیقاتی و پژوهشی محدودی در بخش دولتی به خصوص برای داروسازان دارنده دکترای تخصصی وجود دارد.
بیشتر بدانید: تاسیس یک داروخانه
از آنجا که بسیاری از داروخانه ها 24 ساعت در روز و هفت روز هفته باز هستند، ممکن است داروسازان مجبور به شیفت عصر، شب در روزهای تعطیلات شوند. برخی از داروسازان گزارش کردند که از آنها خواسته شده است شیفت های 12 تا 16 ساعته را انجام دهند و بیشتر وقت خود را روی پاهایشان بگذرانند. خستگی از شیفت عصر، شب یا شیفت بیش از حد طولانی گاهی باعث اشتباه در توزیع دارو می شود که منجر به شکایت از داروسازان می شود. برخی از موسسات در حال تغییر در برنامه داروسازان، مانند ساعات نیمه وقت، هفته های کاری فشرده و تقسیم شغل هستند تا استرس را بر داروسازان کاهش دهند.
طبق جدیدترین پژوهش های صورت گرفته توسط تعدادی از متخصصان شغلی کشور، گروه های مختلف شغلی از نظر درآمدی مورد بررسی قرار گرفته اند. بر این اساس متوسط حقوق و درآمد داروساز در گروههای شغلی مختلف استخراج شده است.
مطابق با این تحقیق حقوق دکتر داروساز که در حوزه های مختلف مشغول بکار است، در شرکتهای کوچک به طور متوسط بین 1100000تا 19300000 تومان و در شرکتهای بزرگ بین 1600000 تومان تا 14000000 تومان می باشد.
البته توجه داشته باشید که این تفاوت درآمدها به میزان سابقه کاری، تجربه و تخصص افراد، حوزه های مختلف کاری، نوع شرکت، شهر محل کار و .... بستگی دارد.
متوسط درآمد این شغل در برخی از کشورهای جهان عبارتند از :
داروسازان روزانه با تعداد بی شماری از بیماران، پزشکان و شرکت های بیمه شخص ثالث ارتباط برقرار می کنند. آنها در خط مقدم درمان بیمار هستند و به همین ترتیب با موضوعات و مشکلاتی روبرو می شوند که سایر متخصصان پزشکی آن را انجام نمی دهند. با تکامل صنعت و نحوه استفاده از داروها، مشکلات پیش روی داروسازان همراه با آنها تکامل می یابد.
اعتیاد به قرص نسخه ای یک مشکل واقعی در سراسر جهان است. داروسازان خرده فروشی اغلب به طور منظم با معتادان روبرو می شوند و مشکل توزیع مواد کنترل شده به افرادی که به آنها اعتیاد دارند؛ به یک مبارزه مداوم تبدیل شده است. داروسازان باید تعیین کنند که آیا بیمار برای جبران مشکلات خود از آن دارو استفاده می کند یا نسخه پزشک به دلیل موجهی صادر شده است. معتادان همچنین ممکن است به خرید پزشک بپردازند، که منجر به صدور همزمان بیش از یک نسخه برای همان دارو می شود. داروسازان باید مراقب نسخه های دوگانه، نام های دروغین و سایر ترفندهای معتادان باشند.
با پیشرفت علم پزشکی، مردم عمر طولانی تری دارند، این می تواند تعدادی از مشکلات را برای داروسازانی که با جمعیت سالخورده و عوارض و خواسته های ناشی از آن روبرو هستند، ایجاد کند. به عنوان مثال، بیماران مسن ممکن است به مراقبت طولانی مدت بیشتری نیاز داشته باشند، ممکن است بیماران بیشتری از داروهای متعدد استفاده کنند یا شرایط مزمن بیشتری داشته باشند که در تمام دوران پیری ادامه یابد. داروسازان باید آمادگی لازم را برای رفع نیازهای بیماران مسن و تعداد بیشتری از بیماران در سنین بالا را داشته باشند.
از داروسازان انتظار می رود مسئولیت حرفه ای هرچه بیشتر، با شروع تحصیلات خود را مدیریت کنند. دانشجویان در گذشته می توانستند بین یک درجه داروسازی و یک دکترای داروسازی یکی را انتخاب کنند، اما اکنون مجبور به ادامه تحصیل در مقطع دکترا بدون استثنا هستند. دلیل این تغییر در قوانین و اقدامات این است که اطمینان حاصل شود که داروسازان جدید قادر به انتخاب حرفه داروسازی از میان گزینه های در حال رشد از جمله تحقیق و توسعه هستند. در نقش سنتی خرده فروشی و بیمارستان، داروسازان جدید اکنون آمادگی بیشتری برای ارائه و نظارت بر درمان پزشکی دارند. تغییر در شرایط تحصیلات به معنای سال های بیشتر و هزینه بیشتر برای داروسازان احتمالی تحصیل در دانشگاه است.
با این وجود پیش بینی می شود که تقاضا برای داروسازان در برخی از مراکز درمانی، از جمله بیمارستان ها و کلینیک ها افزایش یابد. این امکانات به داروسازان بیشتری برای نظارت بر داروهای داده شده به بیماران و همچنین ارائه مراقبت از بیمار، انجام کارهایی مانند آزمایش قند خون یا کلسترول نیاز دارند. به طور کلی باید گفت بیشتر داروسازان تمام وقت کار می کنند. از آنجا که بسیاری از داروخانه ها در تمام ساعات کار باز هستند، برخی از داروسازان شب ها و آخر هفته ها هم کار می کنند.
هدف از ارائه و تدریس رشته داروسازی، تربیت افراد مستعدی است که توانایی کشف خاصیت مواد مختلف در تامین سلامت جامعه را داشته و بتوانند به بهینه ترین شکل ممکن، بهترین محصول را عرضه کنند. اگر در هر کشوری داروسازان حرفه ای باشد دیگر نیاز به کشورهای توسعه یافته جهت وارد نمودن دارو و عرضه آن ها با قیمت های بسیار گزاف نیز کاهش می یابد و می توان به یک استقلالی در این زمینه دست پیدا کرد. از سوی دیگر، ممکن است با پیشرفت روزافزون پزشکان داروساز کشور، امکان صادر کردن دارو نیز به وجود آمده و از این طریق، موجبات بهبود چرخه اقتصادی کشور هم فراهم شود.
به مقاله آشنایی با شغل داروساز چه امتیازی می دهید
۵
۴
۳
۲
۱
سلام ممنون از نظرات ارزشمند شما.